Op een mooie dag besluit ik met een vriendin een wandeling te maken door het natuurgebied Huis ter Heide. Dit grote gebied ligt tussen Tilburg, Loon op Zand en het kleine dorpje De Moer, waar we onze tocht beginnen. Ons lijkt de TOP Natuur wandelroute een goed idee. Tijd voor een dag vol Brabantse gezelligheid!
-
TOP Natuur wandelroute Huis ter Heide
Meer info over TOP Natuur wandelroute Huis ter Heide
2 uur 30 minuten 11,0 km
De Moer
De Moer is een klein dorp, maar de indrukwekkende Sint Joachimkerk geeft het gevoel dat je in een veel groter plaatsje bent. De geschiedenis van De Moer gaat terug tot de 18e eeuw, toen mensen hier turf wonnen uit het omliggende moerasgebied. De naam ‘De Moer‘ verwijst naar deze natte grond. Het is moeilijk voor te stellen dat dit rustige dorp ooit een centrum van turfwinning was.
Start van de wandeling
We starten onze wandeling vanaf het dorp en lopen over een graspaadje het natuurgebied in. Koeien liggen rustig in de wei en ganzen grazen vredig. Onderweg zien we een atalanta rondfladderen op zoek naar een bloem. De landelijke sfeer wordt versterkt door de oude bomen om ons heen. In de verte horen we een specht op een boom kloppen.
Al snel passeren we een klaphek, waarmee we het gebied binnen wandelen waar Schotse hooglanders grazen. Deze indrukwekkende dieren helpen de heide open te houden door te grazen. Ondanks hun stoere uiterlijk zijn ze zachtaardig; kom je ze tegen, houdt dan gepaste afstand.
Plan Lobelia
Huis ter Heide heeft een rijke geschiedenis. In de 20e eeuw werd een groot deel van het gebied drooggelegd voor landbouw, waardoor zeldzame planten en dieren verdwenen. In 1976 kocht Natuurmonumenten het gebied om de natuur te herstellen. Dankzij het 'Plan Lobelia' bloeit de zeldzame waterlobelia nu weer in de zomermaanden. We bereiken het Moerven, een groot ven met kleurrijke planten als grote wederik. Verderop, langs het Leikeven, komen we bij een uitkijkpunt waar we over het water kijken.
Laatste deel van de wandeling
Het laatste deel van onze wandeling voert door een oud stuk bos dat ooit bij de Efteling hoorde. Hier groeien oude eiken die ooit onder het zand verdwenen zijn. We eindigen onze tocht aan de rand van het bos, waar we uitkijken over weilanden vol grazende koeien. Het zachte briesje zorgt voor verkoeling terwijl we langs een sloot met kattenstaarten lopen. Tot slot strijken we neer op het terras van De Zwammenberg voor een welverdiende, perfecte afsluiting van een prachtige wandeling.
-
Restaurant De Zwammenberg