Sprang
Gedicht, een ode aan de zandbrug. Dit gedicht werd geschreven door Jaap Robben.
Bekijk alle 7 foto's
AUDIOFRAGMENT 'ODE AAN DE ZANDRUG' › BELUISTER
Bonkend en stomend kropen hier treinen
met manden, vee en griendhout op en neer.
Wie weg was geweest
kon ruiken dat hij thuiskwam
door de geur van gelooid leer.
De meesten die hier werden geboren,
kwamen echter nooit verder
dan het zicht van de Nicolaastoren.
En was je van elders,
dan hoorde men dat meteen.
Ooit was dit een eiland,
maar dan zonder water eromheen.
Nu is dit een landschap
van slagen, snelwegen en dijken.
De oude dorpen zijn verweven
met strakke nieuwbouwwijken.
Hoe het was in dit land
van schoenen en halve zolen
kun je alleen nog door je wimpers zien
en wanneer men wind maakt
met de oude Korenmolen.
Door Jaap Robben