Molen De Roosdonck

In de zomer van 1885 richt Vincent zich op de weergave van landarbeiders aan het werk. Vooral boeren en boerinnen tijdens de oogst zijn geliefd. In de vele voorstellingen die hij tekent, staat met regelmaat een windmolen in de achtergrond. Op zijn wandeltochten passeert Vincent veelvuldig de molen ‘De Roosdonck’. Deze windmolen staat aan de noordkant van Nuenen bij de splitsing naar Nederwetten en Gerwen, vlak bij het huis van de familie De Groot-van Rooij.

De molen is gloednieuw: op 17 oktober 1883, kort voor Vincents komst naar Nuenen, stort de windmolen in aanbouw op deze plek in. Er wordt besloten niet opnieuw een stellingmolen te bouwen, maar om de molen op een berg te plaatsen. In de zomer van 1884 wordt de bouw van deze stenen beltmolen voltooid. Door het hergebruik van materiaal van een kleinere molen, kenmerkt De Roosdonck zich door een slanke romp met een kleine kap. De vlucht van de wieken heeft daarentegen maar liefst een breedte van ruim 26 meter.

Vincent heeft de korenmolen getekend en geschilderd; het is zichtbaar in de achtergrond van het weversinterieur van Piet Dekkers, die er tegenover woonde. In de tekeningen is de identificatie niet met zekerheid vast te stellen, omdat Vincent ook een andere molen heeft vastgelegd en omdat hij niet altijd naar de werkelijkheid tekende, maar ook uit het hoofd in het atelier. Soms voegt hij aan een voorstelling een aantrekkelijk landschapselement toe. De verhouding van de molen doet bij een aantal tekeningen vermoeden dat het om De Roosdonck gaat, waaronder Korenveld met maaier en schovenbindende boerin en Korenveld met korenschelven en een molen. De Roosdonck is een latere benaming, die verwijst naar het gebied waarin de molen staat: de Roosdonken.

Vincent refereert in brieven aan Theo steeds aan ‘den molen', de enige molen in Nuenen. Vermoedelijk maakt hij van de eerstgenoemd tekening ook een – niet bewaard gebleven – schilderij, aan Theo schrijft hij in augustus 1885: ‘Ik heb sedert uw vertrek nog een schilderijtje gemaakt, zoo groot als de knollenpluksters in de sneeuw, van den korenoogst: een maaier, een vrouw die opbindt, schoven en den molen, zoo als gij de teekeningen zaagt.– Een effekt van s’avonds na zonsondergang’.

Onder het kopje contact zie je meer informatie en de openingstijden.