Kapitein Timmermans

Als vrijwillig-dienstplichtige zit Lodewijk Johannes Timmermans na de capitulatie in mei 1940 korte tijd in krijgsgevangenschap. Als de bezetter hem in juli 1943 oproept opnieuw in krijgsgevangenschap te gaan, duikt hij onder bij zijn zus in Venray.

Na de bevrijding van Zuid-Nederland keert Timmermans terug in militaire dienst, bij de mijn- en munitieberging. Maar nog geen week na zijn aanstelling, op 23 maart 1945, raakt hij gewond als een Duitse houtmijn ontploft. Hij verliest deels het zicht in beide ogen. In het Canadese militaire hospitaal in Turnhout raakt Timmermans bevriend met een Duitse soldaat, een boerenzoon uit de omgeving van de Bodensee. Door die vriendschap veranderen zijn vooroordelen tegenover Duitsers voorgoed.